En, ontspan

“Ah, you are a lady of leisure.”

Net als ik een beetje bedreven wordt in het ontwijken van de term ‘housewife’, wordt me - alsof het niets is - een nieuwe uitdaging voor de voeten geworpen.

En waar housewife tenminste nog iets actiefs in zich heeft, klinkt lady of leisure helemaal als ‘ontspan Barbie’; met sherry aan de rand van het zwembad.

Wat in theorie zou kunnen. In theorie zou ik ook mee kunnen doen aan een wedstrijd eieren eten. Of worst. Maar alles waar ik gewoon niet zo goed in ben, heb ik in de praktijk al lang afgezworen.

En toch zitten vriendin - die er al eerder is geweest - en ik op een regenachtige maandagmorgen in de auto. Op weg naar de schoonheidsspecialist.

“De behandelingen zijn goedkoop en zo ziet het er ook wel een beetje uit hoor.”

Dekt ze zichzelf vast in.

“Oh ok.” Zeg ik.

Het maakt me niet zoveel uit. Als ik maar niet in mijn nakie door een wasemende ruimte hoef te lopen waar ook andere mensen rondbanjeren. Met hun badjas half open zodat je net een glimp van iets ziet, wat je misschien niet wilt, maar waar je schuine oog toch op valt.

De laatste keer dat ik überhaupt iets echt beautyachtigs deed, was in Istanbul. We zouden wel even naar een Hammam. En in deze culturele uitspanning moesten we heerlijk relaxen op een steen, midden in een open ruimte, gehuld in niks dan een handdoek. Althans, zij noemden het een handdoek. Ik zou hem thuis in het laatje van de theedoeken leggen.

We zijn veel te vroeg, want vriendin is altijd overal veel te vroeg, dus we wachten in de regen, in de auto. En daarmee zetten we gelijk de troosteloze toon.

“Misschien zal ik haar even bellen?”

“Ja, goed idee.”

En daar komt een enorm roze gevaarte de hoek omzeilen, met in haar kielzog een frêle Indisch dametje. De eigenaresse en haar medewerkster.

We lopen naar binnen en botsen tegen een muur van wierook. Half bedwelmd zetten we ons tegenover de eigenaresse. Zij (55+) is gehuld in roze broek, roze shirt en roze shawl. De auberginekleurige droge krullen worden bij elkaar gehouden door een roze elastiek.

We bespreken eerst de loop der dingen.

Dat ouder worden niet erg is. Dat het leven begint bij 40 en dat de seks alleen maar beter wordt na je 50ste. Dan is het inmiddels zo gezellig dat ze er een sigaret bij opsteekt en we overgaan op ‘de dingen die je aan je lichaam kunt doen’.

Het advies van de eigenaresse: steeds kleine dingetjes. Zo is zij erg blij met haar tummy tuck. In die hele roze berg had ik nog geen taille ontdekt, laat staan dat ik die ingreep zou betitelen als klein, maar ze is er zichtbaar trots op.

Het rechtvaardigt in ieder geval dat ik kies voor een gezichtsbehandelingetje en het nieuwe laserapparaat dat uit een hoek van de ruimte naar me loert, gewoon negeer.

Het zou wat zijn. Dat ik eerst heel hard roep hoe anti ik wel niet ben:

“Nee, aan mijn lijf geen polonaise, ik zie me al liggen hahaha”. 

Om vervolgens na één keer schoonheidsspecialist volledig onthaard naar buiten te wandelen. En daarvan bij te komen aan de rand van het zwembad.