Thursday 25 April 2013

& hun vriendjes


Er is een kans dat onze Cowgirlzzz slaapzakjes in een Nederlands tijdschrift komen. Nadat partner A. en ik elkaar hebben 'gehighfived', op de tafel gedanst en van pure uitputting verder even helemaal niks meer konden, gaan we over tot de orde van de dag. We hebben een goede foto nodig van de slaapzakjes, zo blijkt uit contact met de betreffende bladen. Het is onvoldoende als je alleen je eigen tenen weg fotoshopt, een witte slaapzak moet wel echt wit zijn en niet grijs, nee ook niet een beetje grijs, dat soort dingen.

Thursday 18 April 2013

Als het over jezelf gaat


Vandaag even geen stukje met man J. Ik werd eerlijk gezegd een beetje simpel van man J. die continu in mijn stukjes figureerde en ik dacht ook, dadelijk denken jullie nog dat ik geen andere vrienden heb of zo. Dus ja. Ik deelde het ook even met man J. anders is het ook zo sneu en die zei: “Oh ok.” Hij was er dus niet echt van onder de indruk. Nu vraag ik me sowieso wel eens af waarvan hij dan wel stuk zou zijn, maar voor je het weet schrijf ik weer een stukje over man J. en dan moet hij zijn eigen blog maar beginnen vind ik.

Tuesday 9 April 2013

Ik vloog naar huis


Laten we voorop stellen dat ik het niet eens was met een vlucht om 23.20 uur in de NACHT. We zijn allemaal een ochtendmens en dat in combinatie met drie kinderen maakt een vlucht om 23.20 uur welhaast onmogelijk. Maar iets met heel veel duurder, echt veel hè en dat we dat niet konden maken en dat we het maar eens moesten proberen en toen gaf ik het op. Tegen zulke holistische argumenten ben ik heus niet opgewassen en los daarvan, als ik de beslissing neem, heb ik het straks gedaan en dat wil je ook niet.

Friday 5 April 2013

Gevlogen


Er hangen twee Air France stewardessen boven mijn tot dan toe slapende dochter (van 2,5). Ze ligt zo’n beetje half in een stoel die zojuist geheel zelfstandig van de ligstand in de rechtop stand is bewogen. Ik heb op een belletje gedrukt nadat man J.  - “Joost, Joost! De stoel gaat van de ligstand in de rechtop stand, wat denk jij dat we nu het beste kunnen doen?” - het ook allemaal niet meer wist. (Oké, niet helemaal waar, doordat ik riep van ‘Joost Joost’, was het hele vliegtuig al gealarmeerd en in opperste staat van paraatheid etc. geschoten en was dat belletje op zich niet broodnodig meer). Er komen dan ook vrij snel twee stewardessen aangesneld.