Eerlijk zeggen, hoor.

Door het hele gedoe met lijken in een sloot en lijken in een citroenboomgaard vorige week, was ik toch een beetje van de kaart. Ineens was ik er niet zo zeker meer van of Nederland, Spanje, Europa, de hele aardkloot zo u wil, nog wel enigszins menselijk scoort op de schaal van eerlijk met elkaar omgaan, laat staan vredelievendheid. Ik dacht van niet eigenlijk.

Het kon komen doordat ik geheel spontaan op sites terecht kwam met verhalen over moordpartijen. Niet normaal wat ik met één oog dicht tóch allemaal las. Zoals daar was een gekidnapte vrouw uit Nieuw Zeeland. Ze probeerde te ontsnappen door uit de achterbak (ik noem het achterbak, er zijn mensen die het kattenbak noemen, zoals man J. en wij discussiëren daar dan over en dat leidt nergens toe, maar toch volhouden hè) te klimmen, maar haar been bleef in de bak hangen en zo is ze een kilometer over het asfalt gesleurd met alle gevolgen van dien. Ik werd er misselijk van en las toch door, want dat doe ik nu eenmaal. Daarna keek ik even naar de pasfoto van de vrouw gemaakt toen alles nog soort van koek en ei was.

De vrouw zag er nogal gansterig uit. Een petje, half toegeknepen ogen en ze deed een surfer groet met een pink en een duim in de lucht. Ze had het gewoon over zichzelf afgeroepen, zo dacht ik een moment. Dat was oneerlijk, maar je denkt nu eenmaal niet de hele dag verantwoorde dingen. Dat iemand je bijvoorbeeld een heel saai verhaal vertelt en dat je dan toch denkt: 'Goh interessant!' Dat zou wel fijn zijn, maar zo werkt het niet, het is al heel wat dat je dat soort dingen alleen denkt en niet ook nog eens hardop zegt.

Daarna las ik in het bericht iets over wat iemand anders over haar had gezegd: "Nou, hele rustige nette dame hoor." Ik dacht: 'Ja ja' en zocht even op wat 'men' over de verdachte in 'De volleybalzaak' had gezegd: "Nooit verwacht, rustige man," etc. Op zich logisch, want wat nu als hij wraak neemt? En ook, het zou een beetje dom zijn als een moordenaar zijn ware aard al eerder prijsgeeft, dat omstanders zeggen: 'Ja, nou ja, hij liep eigenlijk al vijf jaar lang met een mes te zwaaien en zei dat hij ons in mootjes zou hakken, dus dan renden we keihard gillend weg.'

Waarmee ik maar zeggen wil, dat wat we zeggen komt niet altijd overeen met wat we denken, ook niet als het over de criminele wereld gaat. Niks nieuws onder de zon en je hebt er eerlijk gezegd ook geen reet aan.