Overleven op het estate

Ik woon in Zuid-Afrika, in een beveiligd complex. De huizen op het estate zijn gebouwd rondom een golfbaan, om die golfbaan staan huizen en weer daaromheen staat een hek met dáár weer bovenop elektriciteitsdraden. Dit is Zuid-Afrika. Dit soort estates zijn nu eenmaal goed beveiligd, maar echt goed in de zin dat je soms weleens vergeet de deur op slot te doen.

Niet dat ik mijn deur altijd zorgvuldig op slot deed in Nederland. Misschien is ‘deuren op slot doen’ een genetisch iets. Dat je er niks aan kunt doen als je het vergeet. Heel vaak deed ik hem btw. wel op slot. Zo heb ik de reservesleutel zelfs wel eens ’s ochtends aan de bínnenkant van de deur gedaan. Ik sliep alleen thuis en ik dacht, dat is reuze HANDIG, want dan hoef ik het vanavond niet te doen. Ik liep naar buiten en trok de deur achter me dicht. En toen drong het tot me door dat ik niet meer naar binnen kon, dat man J. in China oid. zat en de drie kinderen op het kinderdagverblijf. ‘Oh jee’ dacht ik. Nee, grapje natuurlijk, ik dacht ‘Wel god gloeiende etc.!’ en schoot stante pede in een paniekmodus. Ik belde man J. in China. Dat was sneu, maar wat moet je dan en bovendien loste hij het op met weer andere mannen die de brievenbus openbraken onder een “Nou, nou, nou, dat is niet zo handig mevrouwtje.” Terwijl ik op dat moment eigenlijk helemaal geen bevestiging nodig had. Timing is een dingetje hoor.

Goed, terug naar het leven in een complex. Er staan zo'n 1500 huizen op het estate. Het is er dus groot en het is er best gevaarlijk. Zo sluipen we iedere dag langs de buurvrouw, want voor je het weet schreeuwt ze iets over openstaande garagedeuren, of het gehuil van de meisjes dat echoot tussen de huizen. Dat het zo zielig is voor de meisjes is en zo vroeg al, hoe kan het nou dat ze al om 5.00 uur wakker zijn?! Super gevaarlijk dus, voor je het weet verkoop je de buurvrouw een mep. Verder laten ‘de monsters onder bed’ zich niet tegenhouden door een hek en hetzelfde geldt voor grote kakkerlakken. En ook andere hele kleine vieze beestjes hoor. Zo zag ik laatst vanuit bed op het nachtkastje een soort ieniemienie zwart dingetje liggen. Ik bewoog mijn hoofd erheen en JA hoor, spartelende pootjes. Het beestje lag op zijn rug. Dus ik keek even om me heen wie het beest kon vermoorden, maar man J. was er niet dus ik moest zelf ten strijde trekken. Dus ik klom uit bed, trok mijn prothese aan, oh nee, sorry, nu zit ik een beetje teveel IN het verhaal. Dus ik klom níet uit bed, maar pakte een flesje water en vermorzelde het beestje onder het flesje. Daarna liep ik naar de badkamer en spoelde het flesje af. Gevaar geweken.

Natuurlijk zijn er wel eens mannen over het hek van het estate geklommen. Dat is geen discriminatie, ik denk dat vrouwen ook zeker wel over het hek kunnen klimmen – heel snel zelfs! - maar dit waren toevallig alleen maar mannen. De laatste keer waren het mannen die iets van een delict hadden gepleegd, waarschijnlijk geen idee hadden waar ze heen moesten en in het nauw gedreven over het hek klommen. Hoe kom je erop. De man, je zou er een heel stukje over kunnen schrijven. Anyway, vooralsnog lijkt het er op dat je de deur beter op slot kunt doen voor de onhandige man dan voor de gevaarlijke. Maar misschien geldt dat niet voor alle estates, dat zou natuurlijk kunnen.