Van boven

Ik ga naar bed en gooi voor het tanden poetsen Linda (de) vast op bed. Er kruipt een mier onder haar vandaan. Die maak ik dan zo wel dood, denk ik nog.

Maar als ik terug kom, zitten er ineens zo’n 100 mieren bovenop het dekbed. Lijkt me onmogelijk. Dus ik doe mijn ogen dicht. En weer open. Ze zitten er nog.

Decor

Ik zit in een disco taxi en ben op weg naar een kroeg.

Het is dus niet zo dat ik dacht ‘hee laat ik anders eens boodschappen doen met een disco taxi’. Of althans, ik denk het dus wel, maar ik voer het niet uit. Want sommige dingen doe je gewoon niet.

Als je op de snelweg met 120 km/u de afrit passeert waar je er eigenlijk af had gemoeten, gooi je het liefst je GPRS uit het raam. Om vervolgens vloekend op de rem te trappen, achteruit te rijden en toch de juiste afrit te nemen. Dat zal je GPRS leren!

Maar je doet het niet.

Opgelost

Op de Ipad lees ik over het alternatief van cremeren en begraven: resomeren.

Ik vraag me af of ik wil oplossen als ik later dood ben. Of toch liever niet. Want, wie wil er nou worden opgelost? Liever blijf je mysterieus achter. En nog los van het mysterie, van mij hoeven ze na mijn dood niet perse te zeggen:

“Zo kijk eens wat een lekker klein zakje botgruis er van dit mevrouwtje overblijft.” 

Dat ik milieutechnisch misschien interessant ben, maar dat dat van die zware botten altijd een fabel is geweest.

En, ontspan

“Ah, you are a lady of leisure.”

Net als ik een beetje bedreven wordt in het ontwijken van de term ‘housewife’, wordt me - alsof het niets is - een nieuwe uitdaging voor de voeten geworpen.

En waar housewife tenminste nog iets actiefs in zich heeft, klinkt lady of leisure helemaal als ‘ontspan Barbie’; met sherry aan de rand van het zwembad.

Wat in theorie zou kunnen. In theorie zou ik ook mee kunnen doen aan een wedstrijd eieren eten. Of worst. Maar alles waar ik gewoon niet zo goed in ben, heb ik in de praktijk al lang afgezworen.