Grenzen

We gaan op vakantie. Het is best wel even rijden. De kinderen zijn na een hazenslaapje allemaal wakker. Dus ik zit de hele tijd half omgedraaid crackers en zure snoepjes in monden te stoppen. Het is het lot van de vrouw. Waarom, vraag je je soms af. Maar dan denk je zuchtend, het zal de evolutie wel weer zijn. Eerst was het jagen, nu autorijden.

Misschien komt het door dat berenvel dat ik toch al in mijn hoofd heb, want ineens ontwaar ik een soort fata morgana, of in ieder geval iets raars. Maar als we dichterbij komen is het geen neger zonder kleren die aan de weg aan het werken is. Maar een neger in een oranje overall. Het zou ook wat zijn een neger met een oranje lijf, maar toch dacht ik het.

We zijn onderweg naar een gamepark. Het klinkt alsof we na aankomst allemaal aan een cola-infuus worden gelegd, een bak chips continu binnen handbereik hebben en 24/7 computerspelletjes gaan doen. Maar we gaan op safari.

We slapen in een lodge. Met z’n vijven in een soort open ruimte, slechts begrensd door mijn comfortzone.

We zijn nog niet binnen of ik ben al een rolberoerte nabij, want ik weet zeker dat ik mijn herriestoppers ben vergeten. Terwijl mijn lijf tassen doorzoekt, is mijn hoofd vast bezig te bedenken of ik anders herriestoppers van watjes zal maken of dat het absorberende spul uit luiers misschien beter werkt. Tot ieders verbazing en ook opluchting heb ik reserve bij me.

Samen met Boris ga ik om 7 uur op ochtendsafari. Vast van plan de cheetah van Joost en Boris van de vorige dag overtreffen. Het is 10 graden in onze uit houten latjes opgetrokken lodge en een safari doe je in een open auto. De wind raast langs onze wangen.

Terwijl Boris zegt dat het wel heel cool zou zijn als we ook de ramen uit onze eigen auto halen, zie ik overal warme douches. Over die cheetah, of zich verstoppende olifanten – waar ik me ook niks bij voor kan stellen trouwens – maak ik me al helemaal niet druk.

’s Middags mogen Lucie en Bobbie ook mee. We hebben een ranger die eigenlijk documentaire maker wil worden, hier zijn opleiding heeft gedaan en (…) voor de BBC. 

Het gaat over de dieren en het reguleren van de aantallen. Dat ze worden gedood als er teveel van zijn. Dat leeuwen worden gekocht om de big 5 compleet te maken. Dat soort dingen.

We kunnen van de informatiestroom een gesprek maken. Over dat HET hek ook het werkwoord regelen bracht. En of dat goed is of juist niet. En als niet en we de hekken weghalen we dan weer zoals vanouds gaan jagen (en fruit verzamelen). Etc. 

Maar hee, ik ben wel op vakantie.

En dus kijk ik nog maar eens naar de wapperende haren van de kinderen en verlang even terug naar de ranger van de ochtend. Die gewoon zei: ‘ Yeh men, look at those impala’s they have the M from McDonalds on their bum.’