Hier gebeurt het

Er werkt een Deense meneer in het Amerikaanse museum. Hij zit in het team dat je welkom heet en je erop wijst dat je geen grote tassen mee naar binnen mag nemen. Ik weet dat omdat man J.  onze tas toch in een kluisje opbergt (Ja schatje, een rugtas mag wel, nietes, welles, nietes) en ik ALLE tijd heb om met een paar mensen uit het team te integreren. 'Nee, we zijn niet van hier en inderdaad, we komen uit Nederland'. De museum crew is nogal enthousiast, want Nederland ligt naast Denemarken! Een collega van de Deen sleurt ons mee en even later sta ik tegenover een meneer. En wat is dan je openingszin?

'Hoi, dus jij bent Deens?' Mmmjuist ja.

'Ja en jullie zijn Nederlands?' reageert de Deense meneer.

'Ja,' zeg ik.

Daarna ben ik eigenlijk wel uitgepraat, maar ik de medewerkers staren ons nog steeds aan. We kunnen niet nu al stoppen met onze diepgaande conversatie en ik bedenk een paar dingen die ik kan zeggen.

1. Ik heb ook een vriendin die Deens is, nou ja, half Deens. Dus dat telt misschien niet?

2. Ik kan ook iets in het Deens zeggen: 'Jeg elsker deig.' Vrij letterlijk zou ik dan 'Ik hou van jou' tegen een onbekende meneer zeggen. Hoe breng je het gesprek daarna weer naar een normaal niveau? Toch lastig.

3. Dans je ook rond de kerstboom op kerstavond?

Ik ga voor optie drie.

De Deen schudt verdrietig zijn hoofd. Hij is ooit begonnen met dansen,

maar ze deden niet mee, de Amerikanen. En ik zie voor me hoe de Deense meneer in zijn eentje danste en om zich heen keek en zo voorzichtigjes mensen lokte met een hand 'Kom nou, ah joh, kom nou' en dat hij dan afdroop en er nu met kerst voor kiest om te werken. Ik verzin dit erbij hoor, niet gelijk medelijden krijgen. Misschien danst hij wel heel slecht of is er iets anders aan de hand, het kan van alles zijn.

In de tussentijd hebben de medewerkers ons naar een werk van een schilder met een Nederlandse naam gebracht. Of wij kunnen vertellen hoe je zijn naam uitspreekt: Gerardus Duyckinck. 'Nooit van gehoord,' zeggen man J. en ik tegelijkertijd en dan spreken we het allebei verschillend uit. Dat bespreken we, althans, ik zeg tegen man J: 'Domme Harrie, nu denken ze echt dat we niks weten.' De crew slaat het geheel geamuseerd gade en ze vragen vervolgens (zachtjes) aan onze Deense vriend of hij even wil vertalen wat wij zeiden.

Waar gebeurd.