Man, man

Het is november en voor sommigen onder ons zonder snor een directe aanleiding de maand movember te noemen - wat al reuze achterlijk is - en plotseling een snor te laten staan. Het kan zijn dat ik nogal obsessief met gezichtsbeharing bezig ben nu man J. die baard heeft. Ik begrijp eigenlijk niet waarom de natuur ons met al dat lichaamshaar heeft opgezadeld. Vallen we er minder door op tijdens het jagen? Hebben we het warmer? Of kunnen we al kalend tenminste nog ergens mee pronken? Anyway, worst verder - om in de mannelijke terminologie te blijven - en vanwege movember een ode aan de man.

Ik maakte een afspraak met de tandarts (man). Een kroon moet ik, koninklijker wordt het niet, dus voorruit maar. Ik kon direct langskomen. Ik vond het geen goed teken. Tandartsen moeten het druk hebben, met andere mensen, met nascholing, met de administratie desnoods. Anders zijn ze niet goed. Maar ik had geen keus, ik ken alleen deze, dus ik maakte een afspraak. Niet direct, want ik moest me geestelijk en lichamelijk.... Nee dat is niet waar. Je lichamelijk voorbereiden op de tandarts is onzin. Volgende week ga ik er heen. Fietste ik even later langs een meneer en wie was het? De tandarts. Stond 'ie gewoon te golfen. Riep ook nog iets over de bakfiets en over hoe fit ik was?! Niks over mijn gebit, maar van 20 meter afstand kun je daar misschien weinig over zeggen. Ik maak me desalniettemin grote zorgen.

Dan de parkeerwachten (man). Vorige week werden er spullen uit onze auto ontvreemd. Man J. (man) had hem op slot gedaan. Of ik. Of allebei, of allebei niet misschien. Het zijn de dagelijkse beslommeringen en het bewijs dat er beter een helemaal verantwoordelijk kan zijn dan twee half. Anyway, we kwamen er pas thuis achter en een paar dagen later ging ik verhaal halen bij de parkeerwachten. Ik onderwierp ze aan een kruisverhoor, beschuldigde zo'n beetje een van hen. Dat was niet zo handig, maar toen had ik al gesuggereerd dat het mogelijk die ene kon zijn die zogenaamd grappig deed. Ze ontkenden. Ik weet niet wat ik dan had verwacht, of gedaan als ze zeiden 'Ja dat klopt, maar wij moeten toch ook ergens van leven, bitch' maar toch.

En dan maak je al die dingen mee en dan moet je ook nog serieus praten met mannen die ineens een plakkaat haar tussen hun neus en bovenlip hebben hangen. 

Oké, dit werkt dus niet. Het is heel lastig een ode aan de man te brengen merk ik. Ik probeer het later nog wel eens. In december, alhoewel die maand in het teken staat van mannen met lange baarden etc.