Uitgemolken

'Zou dat nu een analytische vraag zijn?' Man J. stelt me een ingewikkelde vraag over de computer die we aan het opschonen zijn en bestanden die ik - heel soms - kwijt raak. We poetsen tegelijkertijd onze tanden. Is niet erg, want dat kan er zomaar insluipen, na bijna acht jaar huwelijk. Ik zeg: 'Goeie vraag' en kijk er stiekem vies bij (zie ik in de spiegel) want dat is het gewoon wel of course, zo'n mond vol tandenpoets.

We zitten in een 'zou dit een analytische vraag zijn' fase. Geen goed teken, dunkt me. De echte slimmeriken denken daar niet over na en hebben zelfs tijdens het tandpoetsen pittige, analytische een-tweetjes over dingen. Ooit, in mijn werkende bestaan en er nog kwaliteiten getoetst konden worden deed ik ook eens een ontwikkelassessment. In het rapport stond bij één (1) onderdeel: Mag wel wat analytischer doorvragen. Enerzijds was ik al lang blij dat er niet stond: Glimlachte wel vriendelijk, maar begreep er verder overduidelijk geen ene reet van. Wat wel correspondeerde met mijn gevoel. Aan de andere kant baal je toch. Ik vroeg aan de assessor wat ik zoal had kunnen vragen, maar dat wist hij dan ook weer niet, het lag aan het moment, het onderwerp, iets met gevoel of zo. Het lag dus aan mij. Gottegot.

Ik moffelde het zal dus wel aan mij liggen weg onder de noemer typisch vrouwelijk. En als we het daar dan toch over hebben: Heleen Mees. Sjonge jonge. Het is alweer oud nieuws, maar jullie hebben ook niks beters te doen in deze komkommerperiode en bovendien is een echte feministe nooit uitgemolken. Grapje hè, borstvoeding is natuurlijk ook gewoon helemaal niet meer van deze tijd. Anyway, er is altijd een is die het voor de rest verpest. Heleen Mees is zeg maar de foute Turk onder de feministen. Doei, feminisme; Doei, carrière vrouwen die verder ook nog een heel plezant privé leven hebben. Want dat gelooft ook niemand meer nu.

Dus ik had dit stukje getikt en wat deed ik? De computer opschonen, even lekker je verstand op nul. Geen idee verder, het was voor het tandenpoets moment. De computer vroeg: 'Are you sure', en nog wat vragen en hij ging uit ennnn ook weer aan! Ik was opgelucht totdat ik ontdekte dat mijn document was verdwenen. Ik pakte mijn telefoon om man J. te bellen (zijn schuld allemaal) en ik bedacht me. Want, mensen, iemand moet toch zelfstandig blijven in deze barre tijden! Het feminisme begint bij jezelf. Of zoiets.