Gepast grapje

'Zo, goedemorgen mevrouwtje, wat zal het wezen?' Het is 8 uur 's ochtends en ik heb zojuist een half uur gefietst door de kou en miezer omdat ik een nieuw paspoort nodig heb. Inmiddels sta ik bij 'De balie voor paspoorten die worden aangevraagd door iemand die niet in Nederland woonachtig is.' Ik raak even van mijn apropos door de vraag van de ambtenaar. Het is toch duidelijk waarvoor ik hier ben? Het blijkt de voorbode van kantoorgrap 1: 'Je bent nog niet wakker hè (ha ha) geeft niet jongedame.'

'Pasfoto?' Vraagt de ambtenaar vervolgens. Ik schuif mijn foto naar hem toe. Hij bekijkt hem aandachtig en zegt: 'Tsja, mooi hoor, maar wel een veel te groot hoofd.' Hij draait zich een kwartslag en laat de foto aan zijn collega zien. 'Veel te groot hoofd toch?' De collega knikt: 'Nou, zeker, VEEL te groot.'

'Nu hebben we daar een passende (hi hi ha ha) oplossing voor. De sigarenboer hiernaast kan direct een fotootje van je maken. Tot zo!' En de ambtenaar verdwijnt achter zijn computerscherm.

Ik pak mijn sjaal, jas, wanten etc. (koud tegenwoordig in Nederland) en hobbel naar de sigarenboer. Aldaar blijkt de sigarenboer van tegenwoordig te bestaan uit twee vrouwen. 

Ik leg mijn probleem aan hen voor.

'Mijn hoofd is te groot.' Zeg ik.

'Wil je erover praten?' Reageert de één terwijl de ander alvast onder de toonbank schuift van het lachen.

Dezelfde ene begeleidt me naar zo'n apparaat dat louter afbeeldingen van depressieve mensen uitspuugt. Tegen beter weten in fatsoeneer ik zo onopgemerkt mogelijk mijn haar en loop achter haar aan.

'Het zit prachtig hoor schat, ga daar maar zitten.' Ze wijst naar het opklapbankje in het hokje.

Het bankje zakt iets naar beneden als ik ga zitten.

'Dat komt natuurlijk door dat grote hoofd!' Grinnikt ze terwijl ik vanachter de toonbank alweer een bulderlach hoor.

Terwijl de foto droogt, scan ik de bladen om te checken of andere mensen ook een groot hoofd hebben, of grotere problemen, dat kan ook natuurlijk. Veel tijd krijg ik niet want vrij snel hoor ik (hard): 'Nou keurig klein hoofdje hoor!' en dat betekent dat mijn foto klaar is. Het is niet te geloven, hij is prachtig! Nee grapje, spuuglelijk natuurlijk, in het echt ben ik etc.

Dus ik loop naar mijn loket, geef de foto aan de ambtenaar en kijk hem afwachtend aan. Hij kijkt naar mij, naar de foto, weer naar mij en zegt: Nou dat lijkt precies. Bloedserieus! Eikel.