Hij legt uit dat hij een plastic ding wil, waar je andere plastic dingen in
kunt steken en waar dan op komt te staan: Kip, Rund, Lam. Hij wijst ook aan hoe
het eruit komt te zien. Hij slaat met zijn vuist op zijn borst en maakt van
daaruit een ronding alsof hij een hele dikke buik aangeeft. ‘En dan heb ik hier ook nog stickers met Kip, Rund, Lam!’ Voegt hij toe en
hij legt de stickers met een klap op de toonbank.
Sjongejonge, zie je hem denken, het is nu toch wel zo duidelijk als wat!
Het meisje van de Copyshop – de hanenkam stijf rechtop en het haar dat er
niet bij paste met gel rond het hoofd geplakt - probeert uit alle macht te
begrijpen wat de man van haar wil. Ze gaat er bijna scheel van kijken. Het
wordt er niet flatteuzer op.
De man herhaalt iets luider nu: ‘Dus zo’n plastic ding, waar je dingen in
kunt steken waar KIP!, RUND!, LAM! op staat. En dan dat buikrondje weer, maar
dan driftig en snel.
De man draait zijn hoofd naar mij, snuift en vraagt, ‘Vind je dat om te
lachen?’ 'Nee, nee, nee’, zeg ik. ‘Ik vind het juist HEEL interessant wat je
allemaal doet. Echt HEEL interessant.' In moeilijke situaties weet ik gelukkig altijd iets intelligents op te
merken.
Hij vraagt: ‘Oja?’
Ik bedenk me dat ik werkelijk geen idee heb en dat het pure zenuwen zijn dat
ik dit zei en dat ik nu wel iets geschikts moet opmerken in deze Copyshop gedomineerd
door hanenkam, stierenek, kip, rund en lam.
En dan zegt iemand: ‘Hier heb je het nummer van iemand die doet in die
plastic dingen.’
We kijken allemaal verbaast naar de man die verder nog niemand had zien staan. En ik bedenk me dat de verlossing altijd komt van de persoon die je eerder nooit
opgevallen is.
No comments:
Post a Comment